Είναι σύνηθες φαινόμενο στο άκουσμα μιας κακής είδησης, η πρώτη μας αντίδραση να είναι να βρίσκουμε αμέσως ποιος και τι φταίει, απενοχοποιώντας έτσι τον εαυτό μας για τη μη συμμετοχή στα κοινά, δίνοντάς του έτσι ένα άλλοθι.
΄Oπως όλα δείχνουν οι εργαζόμενοι στο ζωντανό θέαμα, είμαστε ευχαριστημένοι από την εργασία μας, η οποία ανταποκρίνεται στις δεξιότητες μας, παρέχοντας σε εμάς στις οικογένειές μας και στους ανθρώπους που αγαπάμε ασφάλεια και ευημερία με λογικό επακόλουθο να μην έχουμε λίγο χρόνο να αφιερώσουμε στα κοινά.
Tί συμβαίνει όμως όταν τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο;
Την απάντηση μας τη δίνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το video της Καθημερινής Φυσικής, απλά και κατανοητά. ( Η Θεωρία Παιγνίων είναι ένα διεπιστημονικός κλάδος των μαθηματικών, των οικονομικών, της πολιτικής επιστήμης, της βιολογίας και της ψυχολογίας. ) Εν συντομία, είναι:
Η μελέτη της λήψης αποφάσεων σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Αν σας προβλημάτισε το video, υπάρχει ένα διαδραστικό εκπαιδευτικό παιχνίδι στα Ελληνικά που σας προτείνω να δοκιμάσετε, για να γίνει κατανοητό το παράδειγμα και στη πράξη…..
Το παιχνίδι:
Κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου επετεύχθη ειρήνη. Ήταν τα Χριστούγεννα του 1914 στο δυτικό μέτωπο.
Παρά τις αυστηρές διαταγές να μην χαλαρώσουν με τον εχθρό, Βρετανοί και Γερμανοί στρατιώτες εγκατέλειψαν τις τάφρους τους και συγκεντρώθηκαν για να θάψουν τους νεκρούς, να ανταλλάξουν δώρα και να παίξουν παιχνίδια.
Εδώ είναι το παζλ μας:
Γιατί, ακόμα και σε καιρό ειρήνης, οι φίλοι γίνονται εχθροί;
Και γιατί, ακόμα και σε πόλεμο, οι εχθροί γίνονται φίλοι;
Πιστεύω ότι η θεωρία των παιχνιδιών μπορεί να μας βοηθήσει να εξηγήσουμε την επιδημία της δυσπιστίας – και πώς μπορούμε να την διορθώσουμε! Για να γίνουν κατανοητά όλα αυτά …
Ξεκινήστε το ΠΑΙΧΝΙΔΙ …. Bon voyage !
Μιχάλης Σπανός