Το βιβλίο του Νίκου Πατηνιώτη είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα που διάβασα τα τελευταία χρόνια, έργο για μια πτυχή της μουσικής από κάποιον που έχει τις γνώσεις και το …γούστο να καθοδηγήσει τον αναγνώστη. Αν μάλιστα συνδυάσετε την ανάγνωσή του με την ακρόαση κάποιων κλασικών έργων που παράχθηκαν από τους προαναφερθέντες γίγαντες, για παράδειγμα διαβάζοντας τη ζωή του φυλακισμένου πλέον Phil Spector κι ακούγοντας το «Be My Baby» με τις Ronettes ή διαβάζοντας τη βιογραφία του George Martin κι ακούγοντας το «Eleanor Rigby» με τους Beatles, όλα θα είναι ομορφότερα.
Η Ιστορία της μουσικής παραγωγής είναι από τα βιβλία που όχι μόνο μπορεί (κι αξίζει) να διαβαστεί άνετα από τον οποιοδήποτε μουσικόφιλο, αλλά πρέπει να διδάσκεται και σε σχολές μουσικής και ηχοληψίας, διότι αποτελεί επίτομη ιστορία μιας ολόκληρης τέχνης και του τρόπου με τoν οποίo η τέχνη αυτή αποτυπώνεται σε φορείς αναπαραγωγής, διανέμεται και καταναλώνεται από το κοινό. Από όλους εμάς που ακούμε μουσική. Όσοι αγαπάνε τη μουσική όχι μόνο ως μία εκ των καλών τεχνών, αλλά κι ως μια τεχνολογική κι επιχειρηματική περιπέτεια, αξίζει να διαβάσουν αυτή την ιστορία, έτσι όπως τη διηγείται ο 39χρονος μουσικός κι επαγγελματίας ηχολήπτης. Ξεκινώντας, φυσικά, από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του Θανάση Αντωνίου στο Diastixo